Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2024
logo-doepap
Διάλεξη του Μήτσου Μπιλάλη

 

Τότε που το παλιό ήταν νέο: Γενεαλογίες των τεχνολογιών του ήχου

«Ηλεκτρονική», «Πειραματική», «Οπτική», επίθετα που όταν συνοδεύουν τη λέξη «Μουσική» μας γεμίζουν συνήθως με καχυποψία:  Πόσο «μουσική» είναι αυτό που ακούγεται σε συναυλίες και εκδηλώσεις με τους παραπάνω τίτλους; Tί σχέση έχουν με τη μουσική ψηφιακά κυκλώματα, πολύπλοκες καλωδιώσεις και μηχανές που δεν έχουν την όψη αναγνωρίσιμων μουσικών οργάνων;  Tί δουλειά έχουν εντέλει στις «αυλές της Μουσικής» (ωδεία, αίθουσες μελέτης, στούντιο, συναυλιακούς χώρους) θόρυβοι, άναρθροι ήχοι και συνειρμικές εικόνες;

Η διάλεξη αναμετριέται με τις παραπάνω απορίες. Προτείνει να ξανασκεφτούμε τη δύσκολη σχέση μεταξύ ήχου, μουσικής και τεχνολογίας, όχι τόσο ως μια υπόθεση που έρχεται στο προσκήνιο τις τελευταίες μόλις δεκαετίες, εξαιτίας των ξέφρενων τεχνολογικών εξελίξεων της σύγχρονης εποχής, όσο ως μια ‘παλιά’ ιστορία: Μια περιπέτεια που έχει ξεκινήσει εδώ και 150 τουλάχιστον χρόνια· μια ιστορία που μπορεί να δώσει απροσδόκητες απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα, μια ιστορία που μπορεί να μας βοηθήσει, τελικά, να δούμε ομοιότητες εκεί που θεωρούμε πως υπάρχουν μονάχα ανυπέρβλητες διαφορές (π.χ. μουσική/θόρυβος, εικόνα/ήχος, τέχνη/τεχνολογία).

Ο Μήτσος Μπιλάλης σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο ‘Sv. Kl. Ohridski’ της Σόφιας. Εργάζεται ως Επίκουρος Καθηγητής Θεωρίας και Τεχνολογίας της Ιστορικής Πληροφορίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στους χώρους της θεωρίας της Ιστορίας, της κοινωνικής ιστορίας της τεχνολογίας, των σπουδών του διαδικτύου και των σπουδών του οπτικού πολιτισμού.

 

κεκπα διεκ κεκπα διεκ ΔΗΜΟΣ ΒΟΛΟΥ