Η θεατρική παράσταση «Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ» του Άκη Δήμου σε σκηνοθεσία Γιώτας Φέστα, θα παρουσιαστεί την Δευτέρα 11 Μαΐου στο θέατρο Παλιάς Ηλεκτρικής στις 21:00 σε συνεργασία με την Διεύθυνση Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου.
Λίγα λόγια για την παράσταση:
Μια γυναίκα περιμένει κάθε Πέμπτη απόγευμα έναν άντρα.Ξαφνικά την καλούν για αναγνώριση.Αναγνωρίζει τα σημάδια ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.Αναγνωρίζει την ιστορία της ζωής της.”Τι θα πει θα σε σκέφτομαι πάντα”; “Τι άλλο από θα αδικώ ισόβια”;Η ευγένεια της ποίησης συναντιέται σ’ έναν τρυφερό ραντεβού με την καθημερινότητα.Μια ερωτική ιστορία σαν κι αυτές που περνούν πάνω απ’ τις ζωές και τις σαρώνουν. Τις αφήνουν γυμνές και έρημες.
“… Ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία γι αυτή τη γυναίκα και γι αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ αυτό το έργο, κι ας μη μπορεί να αρθρώσει ούτε λέξη…” Άκης Δήμου”Πρέπει να είναι χειμώνας, για να μπορώ να φανταστώ μιαν Άνοιξη”.
Η πρώτη εκδοχή του κειμένου του Άκη Δήμου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Εντευκτήριο”.
Η παράσταση «Η Αναγνώριση» της Γιώτας Φέστα ανέβηκε στο θέατρο του Νέου Κόσμου για 20 παραστάσεις, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης για 5 παραστάσεις, στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ρέθυμνου.
Γράφτηκαν για την παράσταση:
…εξαιρετικό μονόπρακτο. Η Γιώτα Φέστα έπιασε το νήμα σε μια σκηνοθεσία κατακτημένες, εσωστρεφούς λιτότητας. Κανένα στολίδι, καμία εξωτερική διαφυγή στη διαδρομή προς την καταβύθιση. Ο δρόμος είναι εσωτερικός. … Η Φέστα ήταν η απόγνωση της ηρωίδας, βυθισμένη στην αδιάλειπτη μοναξιά της, απέφυγε ερμηνευτικές εκρήξεις. Η διαμαρτυρία, το βάσανο, συντελείται βαθιά, εκεί που οι απώλειες δεν αντιστρέφονται. Ακόμη πιο βαθιά. Η διαδρομή είναι αποκλειστικά εσωτερική και ο πόνος άηχος.
Άννα Μιχαλιτσιανου aixmi.gr
H Γιώτα Φέστα είναι τόσο άμεση και επιβλητική σε αυτό που κάνει. Εντυπωσιάζοντας με τον τρόπο που στήνεται η κινείται. Συγκλονίζει με τον θαρραλέο τρόπο που αντιμετωπίζει τη σκιά της ίδιας της μοναξιάς της στον τοίχο σαν ζωντανή μετάνοια. Τρομάζει με το ποσό βαθύτατα έχει επενδύσει προσωπικά και δοθεί σε αυτό το κείμενο και την παράσταση. Το δυνατό χειροκρότημα στο τέλος είναι κάθαρση για την ίδια όσο και για το κοινό, και αναγνώριση μιας ιδιαίτερης ερμηνείας.
G. KOULTOURA.gr