Στις 11 Μαΐου 2016 και ώρα 18:00, στον κινηματογράφο “Αχίλλειον”, θα γίνει παρουσίαση επιλεγμένων ταινιών του 6ου Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου Ethnofest με καλεσμένο τον διευθυντή του φεστιβάλ, Κώστα Αϊβαλιώτη (διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου).
Συνδιοργάνωση: ΙΑΚΑ / Κινηματογραφική Κοινότητα Νέας Ιωνίας / ΔΗΚΙ/ Δ/νση Πολιτισμού Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π -ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Δήμου Βόλου
Πρόγραμμα
Πρώτο Μέρος
- Δε Βάφουν Όλα τα Φυτά (5′), του Γιάννη Μαρκάκη
Η Ελένη Ανηψητάκη–Δαουράκη, δασκάλα, λαογράφος και ιδρύτρια του Λαογραφικού Μουσείου Σητείας, μιλά για την βαφική, την τεχνική ανεξίτηλου χρωματισμού των νημάτων με φυτικά χρώματα. Πρόκειται για μια σύντομη συνέντευξη, την τελευταία που έδωσε πριν πεθάνει το 2009, με την οποία και σφραγίζει τη σχέση δωρεάς με το Μουσείο «ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ», όπου έκτοτε υλοποιείται στη μνήμη της το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Χρώματα – καμώματα».
- 2. «…μόνο το μαντρακά βαστεί…». Η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία Σήμερα (11′), τών Σίλα Μιχάλακα και Γιάννη Δρίνη
Η Μαρμαροτεχνία είναι μια λαϊκή τέχνη που ανάγεται στον 14ο αιώνα ή και ακόμα παλιότερα. Είναι ταυτισμένη με την νήσο Τήνο και ιδιαίτερα την κοινότητα της Πανόρμου, δίνοντας στους ντόπιους μια ισχυρή αίσθηση ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας. Η ταινία δημιουργήθηκε το 2014 προκειμένου να υποστηρίξει την εγγραφή της Τηνιακής Μαρμαροτεχνίας στον Αντιπροσωπευτικό κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Aνθρωπότητας της UNESCO.
Από το τμήμα: Άυλη πολιτιστική κληρονομιά
- Επιλογή από τις ταινίες μικρού μήκους που έγιναν από τους φοιτητές που συμμετείχαν στο πρώτο θερινό σχολείο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα πάνω στην οπτική ανθρωπολογία (72′)
Από το τμήμα: Summer School Visual Ethnography of Cityscapes
Δεύτερο Μέρος
- Haraka Baraka: Η Κίνηση είναι Ευλογία (27′), της Λάνα Ασκάρι
Έχοντας ζήσει στην Ολλανδία πάνω από 20 χρόνια, οι γονείς της δημιουργού, Γκούλζαρ και Σουάν, αποφασίζουν να επιστρέψουν στο Κουρδιστάν, την πατρίδα τους. Δραπετεύοντας από το καθεστώς του Ιράκ ως πρόσφυγες στις αρχές της δεκαετίας του ’90, έγιναν μέρος της ευρύτερης κουρδικής διασποράς που εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη. Πρόσφατα, το Ιρακινό Κουρδιστάν έχει εξελιχθεί σε ασφαλές καταφύγιο, αλλά με τις πρόσφατες εντάσεις γύρω από την απειλή του Ισλαμικού Κράτους (IS), το κοινωνικό και πολιτικό τοπίο στη Μέση Ανατολή αλλάζει δραστικά. Στο «Haraka Baraka», η σκηνοθέτης ακολουθεί την επιστροφή των γονιών της στην πατρίδα τους, θίγοντας ταυτόχρονα την επανα-διαπραγμάτευση του ανήκειν, της παροδικότητας και του μέλλοντος κατά τη διάρκεια μιας (φαινομενικά) διαχρονικής κρίσης.
- Το να Δουλεύεις Σημαίνει να Μεγαλώνεις: Οργανωμένα Εργαζόμενα Παιδιά και τα Αιτήματά τους (32′), της Λέια Κλό
Ο Τζέραλντ, η Ρούμπεν, η Νέισα και οι φίλοι τους είναι παιδιά και έφηβοι που δουλεύουν ως οδηγοί χειραμαξών στην αγορά και ως παπαδοπαίδια στα νεκροταφεία στην περιοχή της Κοτσαμπάμπα στη Βολιβία. Είναι, επίσης, μέλη του εργατικού σωματείου για τα εργαζόμενα παιδιά της Βολιβίας, μέσω του οποίου υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στην εργασία ενώπιον των αρχών και θα παρουσιάσουν τις ιδέες τους στη Βουλή, όπου θα αποφασιστεί μία νέα νομοθεσία σχετικά με την παιδική εργασία.
- Μαύρο Κάρβουνο (9′), της Τάνια Πράτες
Η ταινία παρουσιάζει μια σφαιρική μελέτη πάνω σε μία από τις παραδοσιακές μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή κάρβουνου στην Πορτογαλία, που ήταν ιδιαίτερα διαδομένες στις τελευταίες δεκαετίες. Η διαδικασία ξεκινά από το κόψιμο των δέντρων και φτάνει μέχρι την πώληση του προϊόντος.
- Περίεργα Πλάσματα: Η Κρυφή Ζωή μιας Αγγλικής Φάρμας Γαλακτοκομικών (18′), του Κρίστον τζάκσος
Γυρισμένο στα περίχωρα του Δάσους του Μπόλαντ στο Βόρειο Λάνκασιρ, το «Strange Beasts» είναι μια αισθητήρια εξερεύνηση της κρυφής ζωής ενός γαλακτοκομείου. Παρακολουθώντας την ιδιαίτερη συνύπαρξη του ανθρώπου με ένα από τα πιο σημαντικά πλάσματα στην ανθρώπινη ιστορία: την αγελάδα. Στον μικρόκοσμο της φάρμας, η κάμερα είναι σιγανή μάρτυρας μέσα στην βαβούρα του βουστασίου από το πλήθος των αγελάδων, το βουητό στα χωράφια από τον ήχο του ηλεκτρικού πλέγματος, και το τράβηγμα του σκοινιού που δίνει ζωή σε ένα μοσχάρι.
- 8. Η Χαμένη Γη (29′), της Ντάρια Φεντγάεβα
Η Τατιάνα και ο Σεργκέι ήρθαν στο χωριό αυτό όταν περισσότεροι από δύο χιλιάδες έμεναν εδώ. Υπήρχε ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, ένας κινηματογράφος. Υπήρχαν δουλειές. Τώρα, είναι οι τελευταίοι κάτοικοι ενός χωριού στο Τσουκότκα. Το χωριό αυτό έχει υπομείνει την ίδια μοίρα με πολλά άλλα χωριά στη Ρωσία. Φυσικά κανείς δεν έβγαλε τους ανθρώπους από τα διαμερίσματά τους, κανείς δεν τους ζήτησε να μετακομίσουν στην κυρίως χώρα. Απλώς κόπηκαν η ηλεκτροδότηση και το νερό. Σύντομα θα έρθουν εδώ οι Καναδοί. Θα εξορύξουν τα μεταλλεύματά τους, θα ζήσουν στο χωριό τους, ίσως και στο διαμέρισμά τους. Η ταινία μιλά για το τι συμβαίνει στον πιο ανατολικό οικισμό στη Ρωσία και σε ολόκληρη τη χώρα.
Από το τμήμα: Εθνογραφικές φοιτητικές ταινίες
Στην έναρξη θα γίνει παρουσίαση των ταινιών από τον Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη. Μετά την ολοκλήρωση των προβολών ακολουθεί ανοιχτή συζήτηση. Συνολική διάρκεια προβολών 203′ (3 ώρες και 23 λεπτά).